اعتکاف؛ آداب و شرایط آن

اعتکاف؛ آداب و شرایط آن

گردآوری: ابوخالد محمدی

اعتکاف در لغت عبارت است از ماندن و ملازمت و پایبندى بر چیزى، آن چیز خوب باشد یا بد!

خداوند در قرآن کریم می فرماید: {ما هَذِهِ التَّمَاثِیلُ الَّتِی أَنتُمْ لَهَا عَاکفُونَ} [الأنبیاء: ۵٢] (این مجسمه‏‌هاى بی‌روح چیست که شما همواره آنها را پرستش می‌کنید؟!).

و در جای دیگر می‌‏فرماید: {قَالُوا لَن نَّبْرَحَ عَلَیهِ عَاکفِینَ حَتَّى یرْجِعَ إِلَینَا مُوسَى} [طه: ٩١ ] (گفتند: ما همچنان گرد آن می‌‏گردیم (و به پرستش گوساله ادامه می‌دهیم) تا موسی به سوی ما بازگردد!).

اعتکاف در اصطلاح شرع عبارت است از ماندن شخص مسلمان در مسجد به نیت عبادت و اطاعت خداوند متعال به شکلى مخصوص.

دلیل اعتکاف از قرآن:

خداوند می‌فرماید: {وَلاَ تُبَاشِرُوهُنَّ وَأَنتُمْ عَاکفُونَ فِی الْمَسَاجِدِ} [البقره: ١٨٧] (و در حالی که در مساجد به اعتکاف پرداخته‌‏اید، با زنانتان آمیزش نکنید).

دلیل از احادیث:

از ابن عمر – رضی الله عنهما – روایت شده که گفت: «رسول الله – صلی الله علیه وسلم – در دهه آخر رمضان اعتکاف می نمود». [متفقٌ علیه].

در صحیح بخاری و مسلم آمده است عائشه – رضی الله عنها – فرمودند: «رسول الله – صلى الله علیه وسلم – در ۱۰ روز آخر از رمضان در اعتکاف می‌نشستند. خود را با مناجات و ذکر و دعا مشغول می‌ساختند و خود را با مردم مشغول نمی ساختند و در خلوت اعتکاف می گرفتند».